.......เรื่องของตด.......
ตดดีดี มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก สาดกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
ตดในตุ่มทุ้มเสียงเคียงเสนาะ
ตดในตู้คงเพราะแต่เก็บเสียง
ตดในลิฟขมิบแผ่วแว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียงว่าเราป่าวคงเข้าที
สักวานั่งขี้ดีดีหน่อย
ค่อยๆปล่อยให้มันลงในถัง
กินน้อยขี้น้อยต้องคอยระวัง
ขี้ติดถังล้างยากลำบากเอย
ตามองตา ก็รู้ว่าเธอรัก
ตามองตา ก็เริ่มชักจะไม่ใช่
ตามองตา เห็นขี้ตามาแต่ไกล
ตามองตา ทีไร ไร้อารมณ์